HOMURLU MAHALLESİ

 

Sütlaçoğlu Caddesi,  Göldamı Küme Evler, Cami Yanı-Çeğel Küme Evler,  Hasanlı Küme Evler, Yavşan Caddesi,  Kuzgun Sokak,  Mollamahmutoğlu Sokak,  Kıranbaşı Küme Evler.

Beldemiz mahallelerinden biri olan Homurlu Mahallesi (eski adıyla Homurlu Köyü), Aksu Vadisi’nin en eski köylerinden biridir. Köy, Çepni boylarından Dursun Ağa oğlu Ali Yar tarafından 1486 tarihinde “Emürlüce” adı ile kurulmuş, sonraki zamanlarda adı “Homurlu” olmuştur. Köyün ilk kuruluşu iki hane ile başlamış, 1512 yılında imamı ve sübyan mektebi de olan on iki haneli bir köy olarak kayıtlara girmiştir. Giresun Vilayet Defterdarlığı’nın vergi kayıtlarına göre, 1500’lü yıllarda köylülerin Osmanlı Devleti’ne vergi verdiği anlaşılmaktadır.

Ancak köyün etnik yapısı, 18. Yüzyıl başlarından itibaren köyün eteğinden geçen ticaret kervanlarının etkisinde kalınarak (Yavşan’daki kemer köprü o zamanlar yapılmıştır) ve zaman içinde köyün yüksek kısımlarına (şuanda Çeğel dediğimiz bölgeye) bir kısım Rum halkının yerleşmesiyle, köyde iki etnik yapı oluşmuş, bu haliyle yaşama uzun yıllar devam edilmiştir. Osmanlı Devleti’nin son yıllarında, Rumların yerli halkı yıldırma girişimleri bölge halkının büyük tepkisiyle karşılaşmış ve sonuçta Rumlar köyü ve diğer yerleşim yerlerini terk etmek zorunda kalmışlardır.

Şuanda 70-80 yaşlarında olanlar, geriye dönüp baktıklarında; 1980 yılına kadar köyün Killekli (Killioğulları ailelerinin oturdukları orta mahalle), Demirci, Hasanlı (Hasannı) ve Çeğel olmak üzere dört büyük mahalleden, toplamda 200’e yakın haneden ve 1700 nüfustan oluştuğunu göreceklerdir. 1975’de Demirci Mahallesi Homurlu Köyü’nden ayrılarak kendi adı ile yeni bir köy kurulmuştur.

Ancak ne var ki giderek ağırlaşan hayat şartları, nüfus artışı ve toprak yetmezliği gibi temel sorunlar yöre halkını İstanbul’a göçe zorlamış, köy nüfusu şuanda ki sayıya düşmüştür. Köyün ilkokulu 1953 yılında yapılmış, öğrenci sayısı 10’lara düşmesi nedeniyle, köy okulu kapatılmış; çocuklar taşımalı sistemle belde ilköğretim okuluna taşınmaktadır. Böylece mahallemiz öğretmenden yıllardan beri mahrum kalmıştır.Köye ilk araba yolu 1965’lerde vurulmuş, elektrik 1985’de getirilmiştir. Mahallemizde dört adet dolmuş bulunmakta ve ulaşımı sağlanmaktadır.

Köyümüzün ilk üniversite mezunu 1963 yılında yüksek öğretimini bitirmiş, bundan sonraki yıllarda üniversite öğretimine gidenlerin sayısı giderek artmış, öğretim üyelerimiz ve doktorlarımız yetişmiştir.